ผมเป็นคนหนึ่งที่ไม่ค่อยได้มีเวลาไปเที่ยวไหนกับใครเท่าไหร่โดยเฉพาะเพื่อนๆ (จริงๆ แล้วขี้เกียจไปมากกว่าอยากพักอยู่เฉยๆ ) ถ้าไปกันบ่อยสุดนี้ก็คงหนี้ไม่พ้นไปกับแฟนผมนั้นเอง เราอยู่กันคนละที่เจอกันอาทิตย์ละวัน 2 วันแค่นั้นที่เหลือก็ คอลไลน์ คุยกันฉะนั้นพอเจอกันทีก็ไม่ค่อยได้อยู่กับที่เพราะอยากพาเค้าไปนั้นนี่เสมอ ถ้าแบบว่าให้ไปคนเดียวเดินเที่ยวนี่ไม่ได้กินผมแน่นอนแบบไม่รู้จะไปเดินทำไรมีแต่ทำงาน กลับบ้านแค่นี้ เค้าก็เคยถามผมนะไม่รู้สึกอยากออกไปไหนบ้างหรือยังไงเที่ยวกับเพื่อนอะไรประมานนี้ ผมก็บอกว่าไม่นะที่ทำงานก็เจอกันแล้วจะเจออะไรกันบ่อย บ่อยกว่าเจอเธอเสียอีก (แล้วผมก็ขำ) จนงานสัมมนาบริษัทนั้นแหละถึงจะได้ออกไปไหนมาไหนบ้าง บริษัทบอกว่าทริปนี้ 3 วัน 2 คืน ก็คิดได้แค่ว่าไม่ต้องทำงานไป 3 วันเท่านั้นเอง

 

วันเดินทางก็มาถึงออกบ้านแต่เช้าไปที่บริษัทรอรถมารับ ใครหลายคนต่างก็ดูสนุกสนานผมเองที่รู้สึกเฉยๆ ไม่ใช่ว่าเพราะไม่ให้ความร่วมมือ แต่ผมเป็นคนแบบง่ายๆ ยังไงก็ได้ถึงเวลาออกเดินทางถ้าคิดดีๆ แล้วนานๆ ได้ไปไหนกันทีมันก็สนุกไปอีกแบบซึ่งบ้างครั้งความที่โตๆ กันแล้วอาจจะทำให้ไม่สามารถทำอะไรหลายๆ อย่างได้เหมือนกับตอนที่เป็นเด็กคำว่าสนุกเต็มที่เป็นยังไงผมเองไม่รู้จักเท่าไหร่ที่หมายทะเลนับว่าโชคดีที่ไม่ไปเกาะ ผมเคยไปเกาะช้างมาครั้งหนึ่งแล้วคิดว่าจะไม่ไปอีกคือผมว่าเดินทางลำบากพอเราอยู่บนเกาะ ถึงก็จับคู่จัดของเข้าที่พักทำกิจกรรมต่างๆ ตกเย็นก็งานเมาต้องบอกก่อนเลยว่าเมื่อก่อนนี้งานเมาผมไปหมดระยะหลังรู้สึกเหมือนอิ่มตัวเลยอยากพักนั้นแหละครับ ขึ้นชื่อว่างานเมาหลังจากห่างหายไปนานจัดแต่พองามกลัวงานงอกส่วนที่เหลือมาเต็มทุกคน แค่ดูผมก็มีความสุขเล็กแต่ทุกข์นี้มากมายเพราะต้องเอาบัดดี้ที่นอนกับผมกลับไปห้องด้วยนี่สิ สำหรับผมแล้วเพียงเท่านี้ก็เพียงพอที่จะกลับไปลุยงานต่อได้แล้วล่ะ